Ο Τζον Στιούαρτ Μιλ γεννήθηκε στο Πέντονβιλ του Λονδίνου το 1806.

Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Σκοτσέζου φιλόσοφου και οικονομολόγου Τζέιμς Μιλ, οπαδού της θεωρίας του Ωφελιμισμού και στενά συνδεδεμένου με τον Jeremy Bentham (ιδρυτή του σύγχρονου Ωφελιμισμού και πνευματικού ηγέτη του ριζοσπαστικού κινήματος στην Αγγλία). Εκπαιδεύτηκε από τον πατέρα του ξεκινώντας τη μελέτη των ελληνικών στα τρία του χρόνια και των λατινικών στα οκτώ.
Σε ηλικία δεκαεπτά ετών, το 1823, ξεκίνησε να εργάζεται στα κεντρικά γραφεία του Ινδικού Οίκου της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, όπου εργαζόταν και ο πατέρας του. Υπηρέτησε ως ελεγκτής για πάνω από τριάντα χρόνια μέχρι τη διάλυση της εταιρείας το 1858, έπειτα από την ινδική ανταρσία.

Το 1823 μαζί με τον Μπένθαμ ίδρυσε την Επιθεώρηση του Γουεστμίνστερ (Westminster Review), μια εφημερίδα για τις ριζοσπαστικές φιλοσοφικές απόψεις. Στα είκοσι πήγε στη Γαλλία για να μάθει τη γλώσσα και σπούδασε χημεία και μαθηματικά στο Μονπελιέ. Το 1828 υπέστη σοβαρό κλονισμό και πέρασε μια περίοδο κατάθλιψης την οποία ο ίδιος απέδωσε στην αυστηρή του εκπαίδευση που του στέρησε την έκφραση των συναισθημάτων του.

Το 1830 συνάντησε και ερωτεύτηκε την Harriet Taylor, τη σύζυγο του επιχειρηματία John Taylor. Για σχεδόν τριάντα χρόνια διατήρησαν μια πλατωνική φιλία και τελικά παντρεύτηκαν μόλις το 1851, όταν πέθανε ο σύζυγος της Taylor.
Eκλέχθηκε βουλευτής στο Κοινοβούλιο από το 1865 έως το 1868. Ο Μιλ αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των γυναικών και την ισότητα στην παιδεία και την απασχόληση. Ήταν ο πρώτος βουλευτής που εισήγαγε νομοσχέδιο στο οποίο ζητούσε οι γυναίκες να έχουν δικαίωμα ψήφου. Ζήτησε, επίσης, να επεκταθεί το δικαίωμα ψήφου σε όλους τους ενήλικες, ενώ μίλησε κατά της δουλείας και της αποικιοκρατίας στις Δυτικές Ινδίες. Αυτές οι απόψεις συνέβαλαν στο να χάσει τις εκλογές το 1868. Πέθανε το 1873 στην Αβινιόν και θάφτηκε δίπλα στη σύζυγό του.

Μερικά από τα πιο σημαντικά του έργα ήταν: Σύστημα Λογικής, παραγωγικής και επαγωγικής (System of Logic, Deductive and Inductive-1843), Πολιτική οικονομία (Political Economy-1848), Περί ελευθερίας (On Liberty-1860), Ωφελιμισμός (Utilitarianism-1861), Η υποταγή των γυναικών (The subjection of Women-1869), Τρία δοκίμια περί θρησκείας (Three essays on Religion-εκδόθηκε μετά τον θάνατό του το 1874).