Το 1940 πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον γερμανό ζωγράφο και χαράκτη Κλάους Φρισλάντερ, αλλά καθοριστικό ρόλο για την όλη πορεία του έπαιζε η γνωριμία του με τον Δημήτρη Πικιώνη και τον Νίκο Χατζήκυριάκο-Γκίκα, που ο ίδιος θεωρεί ως τους πραγματικούς δασκάλους του.
Το 1943 άρχισε σπουδές ζωγραφικής στο προπαρασκευαστικό τμήμα της ΑΣΚΤ με τους Δημήτρη Μπισκίνη και Παύλο Μαθιόπουλο, ενώ από το '44 έως το '49 σπούδασε στην ΑΣΚΤ με δάσκαλο τον Κωνσταντίνο Παρθένη. Τον Παρθένη τον παρακολούθησε πολύ λίγο, γιατί εκείνος αποχώρησε από τη σχολή.
Με υποτροφία του ΙΚΥ συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux-Arts (1953-56) του Παρισιού, όπου μεταξύ άλλων σπούδασε και χαρακτική. Το 1960 μια τρίμηνη τιμητική υποτροφία της ιταλικής κυβέρνησης του έδωσε την ευκαιρία να μελετήσει την τέχνη σε ιταλικά μουσεία.
Δίδαξε ως καθηγητής αρχικά σε ελεύθερες σχολές και από το 1976-1991 στην ΑΣΚΤ, όπου το 1989 εξελέγη πρύτανης του ιδρύματος.
