Η αγάπη όμως για την Τέχνη και την Αρχαιολογία έμεναν βαθιά μέσα μου, σε χειμερία νάρκη, θα έλεγα, μέχρι που μου δόθηκε η ευκαιρία να την αξιοποιήσω παρακολουθώντας τα σεμινάρια περί παγκόσμιας τέχνης του Αντρέ Μαλρώ και αργότερα τη διατριβή του Ουμπέρτο Έκο “Περί κάλλους”. Όσον αφορά την Τέχνη, έχω να πω ότι ως Editor at large του περιοδικού τέχνης “Gallery Guide” των αγαπητών φίλων Γιώργη και Καλλιόπης Ζυμαράκη πλησίασα καλλιτέχνες σε ένα ευρύ φάσμα, με αναλυτική διάθεση, θαυμασμό αλλά και με αυστηρότητα. Τότε με βάφτισαν “αναλυτή τέχνης”, όχι “ιστορικό”, ούτε “κριτικό”, κι έτσι παρέμεινα. Με αυτό γέμισα τη ζωή μου πλούτο (πνευματικό) και χαρά»