Ήταν ελληνόφωνας δάσκαλος ρητορικής της σχολής των Σοφιστών.

Έμεινε γνωστός για το κλασικιστικό του ύφος και για τη νοσταλγία του για το κλασικό παρελθόν και τον παγανιστικό κόσμο που χανόταν. Υπήρξε ο πολυγραφότερος συγγραφέας της αρχαιότητας. Είχε πολλούς μαθητές, μεταξύ αυτών ο φιλόσοφος Αιδέσιος, ο Μέγας Βασίλειος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο αυτοκράτορας Ιουλιανός.

Γεννήθηκε το 314 μ.Χ στην Αντιόχεια και σπούδασε στην Αθήνα. Εργάστηκε ως δάσκαλος ρητορικής και φιλοσοφίας στην Κωνσταντινούπολη και τη Νικομήδεια. Επέστρεψε στην Αντιόχεια το 354 όπου ίδρυσε σχολή η οποία επί 40 χρόνια είχε τη μεγαλύτερη φήμη στην αυτοκρατορία. Πέθανε το 392 ή 393 μ.Χ. στην Αντιόχεια.

Στην Παλατινή Ανθολογία σώζεται ένα επίγραμμά του (VII 747), επιτύμβιο του Ιουλιανού.