Σπούδασε Ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, στο οποίο αργότερα δίδαξε ως διευθυντής του τμήματος Ιστορίας μέχρι το 1979, όπου και μεταφέρθηκε στο Welcome Institute, στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου ως καθηγητής Κοινωνικής Ιστορίας. Θεωρείται από τους σημαντικότερους ιστορικούς της Ιστορίας της Ιατρικής και του Διαφωτισμού.

Είναι ιδιαίτερα γνωστός για την πρωτοποριακή του έρευνα, κατά την οποία εστίασε περισσότερο στους ασθενείς παρά στην πρακτική των γιατρών. Εξειδικεύτηκε στην Κοινωνική Ιστορία και την Ιστορία του Διαφωτισμού του 18ου αιώνα.

Με ευρύ συγγραφικό έργο, έχει γράψει πάνω από είκοσι βιβλία μεταξύ των οποίων τα πιο πρόσφατα είναι τα εξής: Flesh in the Age of Reason, The Cambridge History of Medicine, Bodies Politic: Disease, Death, and Doctors in Britain, 1650-1900.