Εκτός από ποιήτρια, η Gail Holst-Warhaft υπήρξε δημοσιογράφος, ραδιοτηλεοπτικός φορέας, πεζογράφος, ακαδημαϊκός, μουσικός και μεταφράστρια. Έφυγε από την Αυστραλία το 1965 και μετακόμισε στην Ελλάδα.
Κατά τη διάρκεια της ελληνικής δικτατορίας του 1967-74, επέστρεψε στην Αυστραλία, σπούδασε τσέμπαλο και έγινε δημοσιογράφος. Τη δεκαετία του 1970, ενώ ερευνούσε ένα βιβλίο για την ελληνική μουσική, έπαιξε με κορυφαίους Έλληνες συνθέτες, όπως τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Διονύση Σαββόπουλο και τη Μαρίζα Κωχ. Ακολούθησαν δύο βιβλία για την ελληνική μουσική.
Αργότερα άρχισε να μεταφράζει νεοελληνική ποίηση και πεζογραφία. Μετακομίζοντας στην Ιθάκη της Νέας Υόρκης το 1980, παντρεύτηκε, ολοκλήρωσε το διδακτορικό της στη Συγκριτική Λογοτεχνία και τα Κλασικά και έκανε οικογένεια.
Στη δεκαετία του 1990, έχοντας ενταχθεί στο Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών Σπουδών, η Γκέιλ έγραψε δύο βιβλία για τους θρήνους και τη θλίψη και άρχισε να δημοσιεύει τη δική της ποίηση. Ίδρυσε την Πρωτοβουλία Μεσογειακών Σπουδών και οργάνωσε συνέδρια, συναυλίες και ομιλίες. Σε ένα ταξίδι της στην Ελλάδα το 2009, ανησυχούσε σοβαρά για την κρίση νερού σε πολλές περιοχές της χώρας. Τα τελευταία οκτώ χρόνια έχει συνεργαστεί με καθηγητές και φοιτητές από μια σειρά διαφορετικών τμημάτων για την αντιμετώπιση προβλημάτων νερού στην περιοχή.