Ο Αδόλφος Χίτλερ (γερμανικά: Adolf Hitler, 20 Απριλίου 1889 - 30 Απριλίου 1945), αποκαλούμενος με την προσωνυμία Φύρερ (Führer, δηλαδή ηγέτης), ήταν Γερμανός πολιτικός αυστριακής καταγωγής, ηγέτης του Εργατικού Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος (NSDAP) και δικτάτορας της Ναζιστικής Γερμανίας. Από το 1933 έως το 1945 διετέλεσε Καγκελάριος της Γερμανίας και από το 1934 έως το 1945 αρχηγός του γερμανικού κράτους, του Τρίτου Ράιχ. Ο Αδόλφος Χίτλερ θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους και σκληρότερους στρατιωτικούς ηγέτες και δικτάτορες που έχει γνωρίσει ποτέ η Ιστορία.

Με την ηγεσία του Χίτλερ οι εθνικοσοσιαλιστές εγκαθίδρυσαν στη Γερμανία τη δικτατορία του αποκαλούμενου Τρίτου Ράιχ. Τα κόμματα της Αντιπολίτευσης κηρύχθηκαν εκτός νόμου, οι πολιτικοί αντίπαλοι καταδιώκονταν και δολοφονούνταν. Ο περιβόητος νόμος περί εξουσιοδοτήσεως το 1933 έδωσε την εξουσία στον Αδόλφο Χίτλερ και στο Ναζιστικό κόμμα ή εθνικό σοσιαλιστικό κόμμα να καταργήσουν το Σύνταγμα και να βγάζουν νομοθετικά διατάγματα και νόμους που συνέφεραν μόνο το κόμμα και προέρχονταν αποκλειστικά από την κρατική εξουσία. Το αποτέλεσμα ήταν ότι το κράτος της Γερμανίας, κάτω από το ναζιστικό καθεστώς, για 12 ολόκληρα χρόνια ήταν ένα κράτος χωρίς Σύνταγμα και θεσμούς, παρασυρόμενο στο χάος, την βία και την αναρχία. Λόγοι που εξυμνούσαν τον Ναζισμό μεταδιδόντουσαν σε τακτά χρονικά διαστήματα σε ολόκληρη την επικράτεια της Γερμανίας, ο Αδόλφος Χίτλερ απέκτησε το προσωνύμιο Mein Fuhrer, ενώ τεράστιες στρατιωτικές συγκεντρώσεις έγιναν ένα πολιτικό φαινόμενο στην Γερμανία εκείνη την περίοδο, με χιλιάδες έως εκατομμύρια ανθρώπους να χαιρετούν ναζιστικά και να παρακολουθούν με αφοσίωση την άνοδο ενός νέου ηγέτη στην εξουσία. Η κρατική προπαγάνδα λειτουργούσε με αμείωτους ρυθμούς εκείνη την περίοδο, ενώ το επίσημο σύμβολο της νέας πλέον Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας έγινε η σβάστικα. Ο Χίτλερ και οι οπαδοί του εφάρμοσαν τη συστηματική στέρηση δικαιωμάτων και την εξόντωση των Εβραίων της Ευρώπης, καθώς και άλλων θρησκευτικών, εθνικών ή κοινωνικών ομάδων και πυροδότησαν το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ως συνέπεια αυτής της πολιτικής, μόνο στο ευρωπαϊκό θέατρο του πολέμου έχασαν τη ζωή τους τριάντα εκατομμύρια άνθρωποι, μεταξύ αυτών έξι εκατομμύρια Εβραίοι. Η Γερμανία και η Ευρώπη κατά μεγάλο μέρος έγιναν ερείπια και διαιρέθηκαν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Μετά την απόρριψη από την Πολωνία των γερμανικών προτάσεων σχετικά με την «Ελεύθερη Πόλη του Ντάντσιχ» και τον «Πολωνικό Διάδρομο», ο Χίτλερ διέταξε επίθεση, την 1η Σεπτεμβρίου 1939, πυροδοτώντας τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά από μια σειρά στρατιωτικών επιτυχιών, βασισμένων κυρίως στην τακτική του «αστραπιαίου πολέμου» (Blitzkrieg), η ναζιστική Γερμανία είχε υπό τον έλεγχό της το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Το 1942 όμως, μετά την αποτυχία στο Ανατολικό Μέτωπο και τη μάχη του Ελ Αλαμέιν στη Βόρεια Αφρική, ο πόλεμος πήρε νέα τροπή και η Γερμανία του Χίτλερ βρέθηκε να αμύνεται ενάντια στους προελαύνοντες Συμμάχους. Αντιμέτωπος με την ολοκληρωτική ήττα, ο Χίτλερ αυτοκτόνησε στο Βερολίνο τον Απρίλιο του 1945 λίγο πριν από την κατάληψη του υπόγειου καταφυγίου της Καγκελαρίας από τον Κόκκινο Στρατό. Το τέλος του σήμανε και το τέλος του καθεστώτος, το οποίο άφησε τη Γερμανία σε ερείπια.

Πηγή: https://el.wikipedia.org
Φωτογραφία από: Από Bundesarchiv, Bild 183-S33882 / CC-BY-SA 3.0, CC BY-SA 3.0 de, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=6716090