«Περιµένει πάνω από τη Γη, µε το σκήπτρο τεντωµένο προς τον λιποτάκτη. Μόλις σφίξει τη λαβή, τα φτερά ξηλώνονται. Λίγος χρόνος χρειάζεται για να φτάσει στο µηδέν ο Άγγελος».

Η πρωτόπλαστη Εύα κατέστρεψε την ανθρωπότητα. Ακόµη θυµάµαι τους Αγγέλους να καταρρέουν µέσα στον θόλο του ουρανού, σαν πεφταστέρια. Ως άλλη Εύα, χιλιετίες αργότερα, ήταν γραπτό να οδηγήσεις σε µια νέα Πτώση. Τη δική µου. Η εντολή µας ήταν απλή· όµως µια υπόσχεση πάγωσε τα δάχτυλά µου επάνω στη σκανδάλη.

Οι απόκληροι έχουν την τάση να παρακούν τον Πατέρα τους. Δεν έδωσα προσοχή στα σηµάδια, στο όνοµα, στα ραγίσµατα της ψυχής σου. Ούτε γνώριζα τα σχέδια των αντίπαλων παρατάξεων.

Ήµουν απλώς ένας Στρατιώτης.

Εκτελούσα οδηγίες πάνω σε µια σκακιέρα που δεν ανήκε σε κανέναν Άγγελο.

Επέλεξα την απαγορευµένη για τη θέση µου κίνηση.

Έθεσα σε λειτουργία ένα σχέδιο πιο µεγάλο από τον εαυτό µου.

Δεν ήξερα, Εύα.

Αν είχα άλλη µια ευκαιρία, θα σε σκότωνα όσο ήταν ακόµη νωρίς.

Με όλο µου το είναι,
Στρατιώτης νούµερο 2.132.001
Άζραελ

«Με φόντο το ελληνικό τοπίο, η Ράνια Ταλαδιανού πλέκει το ψυχικό νήµα της Εύας προσεκτικά. Και καθώς η πρωταγωνίστρια πασχίζει να το ισορροπήσει, οι αναγνώστες περιµένουν καθηλωµένοι το ψαλίδι που θα το κόψει οριστικά».

Ναταλία Βαϊοπούλου,
συγγραφέας

«Μια πένα που θυµίζει Τζέιν Όστεν, µια ιστορία προσαρµοσµένη στη σύγχρονη εποχή και γεµάτες δόσεις του φανταστικού. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από µία νέα συγγραφέα;»

Moonlight Tales,
λογοτεχνικό blog