Η Δανάη γεννήθηκε χωρίς διαβατήριο πορείας γιατί αυτοί που την έφεραν στον κόσμο την απέρριψαν. Η μοίρα όμως είχε αποφασίσει άλλα, επεμβαίνοντας στη ζωή της με κακές προθέσεις και κάνοντας τη δυστυχία της μεγαλύτερη.

Είχε πολλά χαρίσματα και ήταν ιδιαίτερα όμορφη. Για όλους, αυτό ήταν μια τρανή αλήθεια εκτός από την ίδια που υποστήριζε ότι το να είναι όμορφη ήταν  ελάττωμα κι όχι προτέρημα. Βρήκε άραγε ποτέ την ευτυχία παλεύοντας πολύ σκληρά εξαιτίας της ομορφιάς της την οποία θεωρούσε κατάρα;

Αυτός που μου διηγήθηκε την αληθινή ζωή της, δεν μου εξήγησε ποτέ τι ρόλο είχε παίξει τελικά η ομορφιά στη ζωή της. Ίσως ο αναγνώστης τον βρει μέσα σε αυτό το κείμενο που μοιάζει τόσο κοινό όσο ένα μυθιστόρημα…