"Βοηθάτε χωριανοί
Βοηθάτε χωριανοί
Ο δράκος καταβρόχθισε
Δυο βόγια κι ένα αρνί

Δύο βατσέλια ερήμαξε
Καΐσια ζαχαράτα
Και δυο αμπέλια άτρυγα
Έφαε για σαλάτα.

Τσι ελιές μας τσι ξαμπέλωσε
Τα πρόβατά μας τρώει
Τα καύκαλα απ’ τσι γίδες μας
Έκαμε κομπολόι!"

(στίχοι: Ηλίας Τουμασάτος)

Τούτο το φοβερό και τρομερό Δράκο ξεπάστρεψαν οι αδελφοί Μπρεσσάν (Bresciani) κάπου στα 1500, σύμφωνα με τα αρχεία της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας.

Πώς να ‘ταν, τι να ‘ταν στ’ αλήθεια, ποιος ξέρει να το πει τόσους αιώνες μετά. Όπως όλες οι ωραίες ιστορίες, ξεπήδησε απ’ τα αρχεία και γίνηκε τραγούδι στα χείλη των γιαγιάδων τα χειμωνιάτικα βράδια δίπλα στο τζάκι.

Μόνο που τα χρόνια πέρασαν, οι γιαγιάδες αντικαταστάθηκαν από τάμπλετ και άιφον, κι ο Δράκος κρύφτηκε στη σπηλιά του κι αποκοιμήθηκε.

Τι όνειρα να έβλεπε άραγε σαν τον συνάντησαν ο Χρήστος με την Κανελλίνα; Το σίγουρο είναι πως το δικό μας όνειρο ήταν να τον δούμε να ξυπνάει πάλι και ν’ απειλεί χωριά, μαντριά κι ανθρώπους! Τα καταφέραμε; Εσείς θα μας πείτε!