Ὁ μακάριος Γέροντας ἔχοντας ἀποκτήσει βαθιά συνείδηση ὅτι τό νόημα τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως εἶναι ὁ ἁγιασμός, ἡ θέωση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ὑπάκουσε καί ἐφάρμοσε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ «ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγώ ἅγιός εἰμι» (Α´ Πέτ. 1,16). Ὅλη ἡ προαίρεση, ἡ ἔφεση τῆς ψυχῆς καί ἡ δραστηριότητά του στράφηκαν πρός τήν ἐπίτευξη αὐτοῦ τοῦ σκοποῦ. Ἡ ζωή του ἀποτελεῖ μία ἐπαλήθευση τοῦ εὐαγγελικοῦ μηνύματος γιά τόν σύγχρονο ἄνθρωπο ὅτι «Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας» (Ἑβρ. 13,8).
(Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)
