Η μονογραφία της Ιωάννας Κονδύλη πραγματεύεται ένα ζήτημα εξαιρετικά ενδιαφέρον, όχι μόνο από νομική, αλλά και από κοινωνιολογική και ηθική άποψη: Το ζήτημα αν είναι δικαιολογημένες οι διακρίσεις τις οποίες το δίκαιο προβλέπει με κριτήριο την ηλικία, διακρίσεις σε βάρος της ώριμης (μη νεανικής), δηλαδή της λεγόμενης δεύτερης ή μέσης ηλικίας. Σε επόμενη μονογραφία της (τον δεύτερο τόμο του όλου έργου της) η σ. έχει πρόθεση, ό‐ πως γράφει, να ασχοληθεί με τις διακρίσεις σε βάρος της προχωρημένης (τρίτης και τέταρτης) ηλικίας. Εννοείται ότι η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών ηλικίας (δεύτερης, τρίτης κ.λπ.) είναι ρευστή και, άλλωστε, με τον καιρό μεταβάλλεται εξαιτίας της επιμήκυνσης του προσδόκιμου επιβίωσης.
