Με ρωτάς αν το θυμάμαι. Αν μπορώ να στο διηγηθώ. Ας δοκιμάσουμε: «Μια φορά κι έναν καιρό, που λες, εκεί κάπου στην άκρη της Γης, οι “τέλειοι” της αξιοσέβαστης ανθρωπότητας είχαν αρχίσει να δυσφορούν επικίνδυνα. Κάποια μέρα, ο πιο τέλειος από αυτούς, ο περίφημος δικαστής με τ’ όνομα Ψυχαναγκασμός, έλαβε τη μοιραία απόφαση…»
