Η συλλογή αποτελείται από εξήντα εννέα (69) ποιήματα τα οποία κατανέμονται ισομερώς σε τρεις οργανικά συνδεδεμένες ενότητες με τίτλο: Επέκεινα της ουσίας, Το χρέος ως νόημα ζωής, Διαψάλματα, που αναφέρονται σε φιλοσοφικά, ιστορικά και κοινωνικά θέματα και αξίες, το λόγο, το νοητόν και τη μεταλογική τους αλήθεια, που απασχολούν διαχρονικά τον άνθρωπο.
Οι ενότητες των ποιημάτων, πλαισιώνονται από σχέδια του ποιητή, τα οποία, σε συνδυασμό με το διάχυτο λυρισμό, ρυθμό και τη ρίμα της γλώσσας, συμβάλλουν στην ανάδειξη της όλης προσπάθειας, για μία αρμονική, μελωδική συνύπαρξη λόγου, ήχου και εικόνας.
