Ἐπιστροφὴ
Ἁκούω τὸ κλάμα
τῶν ἀνθρώπων
Οἱ λύκοι εἶναι μακριὰ
οὔτε τὸ κλάμα
οὔτε τὸ μαρτύριό τους θὰ φτάσει
σὲ αὐτιὰ τῆς νυσταγμένης πόλης
Καὶ ἐσὺ ποὺ νομίζεις
ὅτι εἶσαι καλύτερος
ἀπὸ τὸ κιρκινέζι
ἐξυπνότερος ἀπὸ τὴν ἀλεποὺ
μὲ τ’ ὅπλο παραπόδα
καὶ τὴ στολὴ παραλλαγῆς
δὲν θ’ ἀργήσει ἡ ὥρα
νὰ ντραπεῖς ποὺ εἶσαι ἄνθρωπος
Τὴ μάνα σου μὲ τὸ δεμάτι ξύλα
στὴν πλάτη
τὸν πατέρα σου ποὺ σεβάστηκε
τὸ χῶμα ποὺ τὸν ἔθρεψε
θὰ θυμηθεῖς
καὶ θὰ ἐπιστρέψεις στὸ δάσος
κι αὐτὸ θὰ σὲ περιμένει
νὰ σοῦ δώσει πίσω τὴν ψυχή σου
ἄθικτη.
