Ο Επτανησιακός Ριζοσπαστισμός αντλούσε το ιδεολογικό του υπόβαθρο από τις ιδεολογικές αρχές της ριζοσπαστικότερης φάση της Γαλλικής Επανάστασης του 1789.

Ο ακραιφνής ριζοσπαστικός λόγος διατυπώθηκε  από τον Ιωσήφ Μομφερράτο και στη συνέχεια από τον Παναγιώτη Πανά. Το πώς αρθρώθηκε, από ποιους και τι αντιστάσεις είχε να αντιμετωπίσει  μέσα στον ιστορικό χρόνο από το 1848 έως και το 1865, απαντάται από τούτο το έργο. Αποτυπώνεται η διακίνηση και διακύμανση των πολιτικών  ιδεών στα  Επτάνησα, όπως αυτές εκφράστηκαν  αρχικά, υπό  το καθεστώς «προστασίας» των Ιονίων Νήσων από το βρετανικό στέμμα, και η τύχη που είχαν στο νέο πολιτικό πλαίσιο, εκείνο του εδαφικά διευρυμένου, με τα Επτάνησα, ελεύθερου ελληνικού κράτους

Τι ήταν ο Επτανησιακός Ριζοσπαστισμός; Ποιοι ήταν οι ιδεολογικοί του φορείς; Ποια η στάση του βρετανικού στέμματος; Επηρεάστηκε και σε ποιο βαθμό το τελευταίο κατά την άσκηση της διπλωματικής του πολιτικής στην ευρύτερη περιοχή; Η ένωση των δύο κρατών —των Ηνωμένων Πολιτειών των Ιονίων Νήσων με το ελεύθερο ελληνικό κράτος— ήταν αποτέλεσμα των αγώνων των ριζοσπαστών; Ήταν τελικά οι επτανήσιοι ριζοσπάστες μεγαλοϊδεάτες; Ποια ήταν η τύχη των ιδεών στο ελληνικό κράτος; Πώς επέδρασε η παρουσία τους μέσα στο πρώτο ελληνικό κοινοβούλιο και, αυτό αποτυπώθηκε στο Σύνταγμα του 1864;

O αναγνώστης θα έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει τις αναλογίες πολιτικών και ατομικών συμπεριφορών και συμφερόντων της εποχής του Επτανησιακού Ριζοσπαστισμού με το σήμερα — τα αίτια, τα κίνητρα και τους λόγους που επιμελώς κρύβονται πίσω από τις δράσεις κρατών και συνασπισμών και τις πράξεις πολιτικών προσώπων.