Δεν περιμένω θαύματα. Και μοναξιά άλλη δεν έχω. Νικημένοι να μη βγούμε παλεύω, σαν τους δούλους που αποσύρονται κατάκοποι τα βράδια. Να μην πεθάνουμε μέσα μας προσπαθώ, μ’ αναμμένα όλα τα φώτα. Η επιθυμία να κάνω το άλμα με τρυπά και μ’ αφήνει λιπόθυμη κάτω από αλήθειες που δεν χρειάζονται αιτία για να υπάρχουν. Δεν ξόδεψα ανόητα το φως αυτού του πλανήτη, για να αιμορραγούν άνθρωποι στην εξορία.
