Το Angelstate είναι ένα έργο οριακό. Όχι γιατί οι χαρακτήρες του είναι αρχέτυπα μιας εμμονικής ή ακραία απαρνημένης σχέσης με το ανθρώπινο σώμα ή και με την ίδια τη ζωή, όχι γιατί οι σχέσεις τους κινούνται διαρκώς γύρω από την οδύνη, την πειθαρχία και την καταπίεση. Όχι γιατί καταρρίπτουν στερεοτυπικά κατασκευασμένες φυλετικές ταυτότητες. Όχι γιατί το σώμα τους γίνεται ένα πεδίο μάχης ανάμεσα στην ατομική επιθυμία και την επιθυμία του άλλου. Ανάμεσα στην ατομική ελευθερία και την κοινωνική καταπίεση. Ανάμεσα στο σώμα και στην εξαΰλωσή του. Ανάμεσα στην επιθυμία για ζωή και την επιθυμία θανάτου, αλλά κυρίως γιατί, δραματουργικά, παρότι εξελίσσεται στο παρόν, όλες οι "ζοφερές και ανίερες" πράξεις των ηρώων έχουνε ήδη συμβεί. Εμείς παρακολουθούμε τον απόηχο του τραύματος και της ενοχής, μια μακρά και αργόσυρτη πορεία συμφιλίωσης με το ανεπίστρεπτο.
Το Angelstate είναι ένα έργο προκλητικό. Όχι με την έννοια ότι θέλει να σοκάρει. Αλλά γιατί δεν φοβάται να μιλήσει ανοιχτά και να θίξει δημόσια την κοινωνική καταπίεση της επιθυμίας, και το σύμπλεγμα πειθαρχία/αυτο-τιμωρία και ενοχή. Γιατί δεν φοβάται την αμεσότητα. Οι διάλογοι ρέουν και η κλιμάκωση της έντασης είναι ένα σπάνιο επίτευγμα. Το Angelstate είναι μια βαθιά ανθρώπινη ιστορία. Μιλάει κατευθείαν μέσα μας.