Το Βασίλειον ως καθήκον
Σειρά Ιδεολογικών Μελετών ν.2
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-6804-53-3
Λόγχη, Αθήνα, 6/2018
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
€ 12.00 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
14 x 21 εκ., 186 σελ.
Σύντομη περιγραφή
Τὸ «Βασίλειον ὡς καθῆκον» εἶναι ἡ βραχεία ἐξιστόρισις τῶν ἐνδογερμανικῶν κοινονικοπολιτικῶν ζυμώσεων καὶ των συγκρούσεων που ἔλαβαν χώραν ἕως τὴν ἑδραίωσιν τοῦ Καθεστώτος.

Ἡ «κληρονομία» τοῦ Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου καὶ ἡ σχέσις ποὺ ὠκοδομήθη μεταξὺ Γερμανίας καὶ νικητῶν κρατῶν.
Περιγραφή

Πάμπολλα εἶναι μεταπολεμικῶς τὰ περὶ Ἐθνοκοινωνικῆς Γερμανίας ἐκδοθέντα βιβλία. Βιβλία τὰ ὁποῖα βρίθουσιν ἀναλύσεων τῆς δομῆς τοῦ κρατικοῦ οἰκοδομήματος τῶν Ἐθνοκοινωνιστῶν. Εἶναι γεγονὸς πὼς ἡ περίοδος ἐκείνη ἐξακολουθεῖ νὰ συγκεντρώνῃ τὸ ἐνδιαφέρον τῶν  ἐρευνητῶν καὶ ἱστοριοδιφῶν. Ποία εἶναι ὅμως ἡ γνώμη τῶν ἰδίων τῶν Γερμανῶν τῆς ἐποχῆς ἐκείνης; Τὶ ὑπεστήριζαν περὶ Κράτους καὶ Ἰδεολογίας τὼν;

 Ὑπάρχει ἕν πλῆθος συγγραμμάτων ἄγνωστα εἰς τὸ εὐρὺ κοινόν, παραμένον ἀμετάφραστον καὶ ἀδημοσίευτον. Ἕν έξ αὐτῶν εἶναι καὶ τὸ παρὸν πόνημα. Ἔργον τοῦ Φρειδερίκου Σμὶτ*, παλαιοῦ στελέχους τοῦ Ἐθνοκοινωνικοῦ Κόμματος τῶν Γερμανῶν Ἐργατῶν.

Τὸ «Βασίλειον ὡς καθῆκον» εἶναι ἡ βραχεία ἐξιστόρισις τῶν ἐνδογερμανικῶν κοινονικοπολιτικῶν ζυμώσεων καὶ των συγκρούσεων που ἔλαβαν χώραν ἕως  τὴν ἑδραίωσιν τοῦ Καθεστώτος.

Ἡ «κληρονομία» τοῦ Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου καὶ ἡ σχέσις ποὺ ὠκοδομήθη μεταξὺ Γερμανίας καὶ νικητῶν κρατῶν.

Ἡ ἐπεξήγησις τοῦ προορισμοῦ τοῦ «Ῥάϊχ», τὸ Πολίτευμα καὶ οἱ ὁραματισμοὶ διὰ τὰ μετὰ τὸν πόλεμον.

Πόθεν ἡ δημιουργία τοὺ, ποία ἡ ἀποστολὴ καὶ ἡ θέσις τῆς κρατικῆς ἐκείνης ὀντότητος ἐν Εὐρώπη καὶ ἐν ὑφηλίῳ;

Ποία ἡ ὁλοκλήρωσίς του ὡς οἴκου τῶν Γερμανῶν ἁπάντων καὶ ποῖον τὸ πεπρωμένον τοὺ;

Μέσῳ τοῦ ἐν λόγῳ βιβλίου ὁ ἀναγνώστης ἔχει τὴν εὐκαιρίαν νὰ μελετήσῃ ἐκ πρωτεγενοῦς πηγῆς τὴν ἄποψιν ποὺ ἐξέφραζαν οἱ Γερμανοὶ Ἐθνοκοινωνισταὶ διὰ τὸ «Βασίλειον» καὶ μάλιστα μεσούντος τοῦ πολέμου. Δημοσιεύοντας τὸ βιβλίον τοῦτο τοῦ Φρειδερίκου Σμίτ φανερώνεται τὸ στίγμα τῆς πολιτικῆς κατευθύνσεως τῆς Γερμανίας τοῦ καιροῦ ἐκείνου δίχως τὰς στρεβλώσεις καὶ μεροληψίας τῶν νικητῶν τοῦ πολέμου.

Διατὶ ὅμως ἀρχαίοελληνιστὶ; Διότι ὁ πλοῦτος καὶ ἡ ἀκρίβεια ἐκφράσεως τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσης -ποὺ ἔχει ἐν πολλοῖς ἀπολεσθῇ σήμερον- ἁρμόζει ἀπολύτως εἰς ἕν κατ’ ἐξοχήν  πολιτικὸν κείμενον ὅπως εἶναι τὸ παρὸν σύγγραμμα. Σὺν τοῖς ἄλλοις ἡ ὑπεράσπισις καὶ προώθησις τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης δύναται νὰ πραγματοποιηθῇ μόνον μέσῳ τῆς καθημερινῆς χρήσεώς της.

Ἡ ἀπόδοσις τοῦ κειμένου εἶναι εἰς ἀρχαίαν (ἑλληνιστικὴν κοινήν) γλῶσσαν καὶ μὲ τὸ ἀντίστοιχον κείμενον ποὺ τὸ συνοδεύει μετεφρασμένον εἰς νέαν ἑλληνικὴν (καθαρεύουσα) ἀποδυκνείεται πὼς μετά ὀρθῆς προσεγγίσεως ἡ ἑλληνική εἶναι πλήρως κατανοητή καὶ συνεπῶς μία καθομιλουμένη γλῶσσα.


Add: 2019-06-28 15:36:55 - Upd: 2019-06-28 15:36:55