Πώς νιώθεις όταν έχεις τα πάντα; Πώς νιώθεις όταν καταλήγεις να μην έχεις τίποτε άλλο εκτός από σκουπίδια; Μήπως όλες μας οι επιθυμίες καταλήγουν σε κάδους απορριμμάτων, όπως σε αυτούς που διαμένουν οι ήρωες του έργου;
Σε αυτό το έργο όλα τα αγαθά και οι φιλοδοξίες εγκαθίστανται στους κάδους. Η σατιρική αποδόμηση δεν θα αφήσει τίποτε ανέγγιχτο. Τα αντικείμενα του πόθου θα γίνουν όλα ένα σύνολο από ευτελή και γελοία υλικά που θα θρέψουν το σπιρτόζικο πνεύμα των ηρώων. Αυτοί, μέσα από τις παλινδρομήσεις τους, θα χτίσουν ξανά μια σχέση με τον κόσμο. Είναι πρώην βασιλείς – άρα λαμόγια– και νυν αναχωρητές – κάτι σαν ιερομάρτυρες. Η απίστευτη αυτή σύνθεση τους κάνει κριτικούς, ευχάριστους και πρωτότυπους... και πάνω απ’ όλα τους κάνει να ονειρεύονται... ακόμα και μέσα στους κάδους...