Ένα ταξίδι αυτογνωσίας, μια κάθοδος στην Άβυσσο, μια πορεία προς το φως που θεραπεύει.
Ο εργάτης του φωτός έχει ενώσει το κάτω του κομμάτι με το πάνω· είναι πλέον αρπακτικό με καλοσύνη· μέσα του είναι οι αρχέγονες κοιλάδες κι οι πεδιάδες του φωτός· είναι σαγόνια ματωμένα αλλά και χέρια που προσεύχονται και λάσπη με φτερά.
Τα πάντα μέσα του τα δέχεται, τα ενώνει, τα φωτίζει με το φως της θείας αγάπης· ντύνοντας τη φθαρτή του φύση και το κτήνος του με δάκρυ της συγγνώμης, διεκδικεί ξανά παράδεισο. Θεός θα πει συγγνώμη.
