Μας μένει η χαρά
γιατί τα χέρια μας χάιδεψαν τ’ αηδόνια
γιατί παλέψαμε τίμια για το ψωμί
των παιδιών μας
των παιδιών όλου του κόσμου
γιατί κοιτάξαμε τ’ άστρα
με μάτια καθαρά χωρίς να τα λερώσουμε
γιατί δώσαμε στη μάνα και στον πατέρα μας
ένα κομμάτι ήλιο για να χορτάσουν
γιατί σπάσαμε τη σιωπή του φόβου
και τραγουδήσαμε για όλα εκείνα
που ονειρεύτηκε η ψυχή
Και τις νύχτες που μας κυρίευε η παγωνιά
των άσπλαχνων χειμώνων
εμείς ζεσταινόμασταν πλέκοντας στίχους
γι’ αυτούς που στο όνομα της αγάπης
ζουν, αγωνίζονται και πεθαίνουν
