Ήξερα τι έπρεπε να κάνω και το έκανα. Ανάμεσα στο να προδώσω το κίνημα ή το να προδώσω τον εαυτό μου, επέλεξα το μικρότερο κακό.
Έφτιαξα μόνος μου έναν δρόμο, ένα λιθόστρωτο μονοπάτι· κάθε λίθος και ψέμα. Ονόμασα τα ψέματα αυτά πραγματικότητα και επάνω τους έχτισα. Ονόμασα την πραγματικότητα “κακό όνειρο” και την αρνήθηκα. Δόθηκα ολόψυχα στο καθήκον μου, το κοινό καλό, και τον μεγάλο σκοπό του κινήματος. Συγκέντρωσα κάθε κύτταρο του κορμιού μου στην ανάβαση.
Κι έτρεμα πάντοτε τον χρόνο και την παλίρροια του ωκεανού, αφού μπορούσε ανά πάσα στιγμή να διαλύσει, όλα όσα με κόπο έχτισα στην άμμο.
