Η ποίηση είναι καθρέφτης και ξόρκι. Ρέει, δημιουργεί, καταστρέφει κι ανα-δημιουργεί μέσ’ από λέξεις, φαντασιώσεις, εκρήξεις, συναισθήματα και βιώματα. Είναι η ανθρώπινη φωνή χωρίς όρια και φράγματα, νερό και φωτιά, ουρανό και γη, είναι ο κόσμος του ποιητή και των αναγνωστών του.
Η ποίηση είναι η γνήσια έκφραση του ελεύθερου στοχασμού και της ψυχής, δε χρειάζεται μετάφραση ή ερμηνεία, μόνο να τη βιώσεις, να τη νιώσεις.
Το Λιωμένο χιόνι είναι μετάβαση, μεταμόρφωση, η αναπήδηση του δημιουργού ανάμεσα σε στιγμές, αισθήσεις, σκέψεις, εμπειρίες κι ελπίδες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Κάτι στέρεο που κάλυπτε το νου και τώρα ρέει χωρίς ρυθμό ανάμεσα στις λέξεις του δημιουργού και τις εντυπώσεις του αναγνώστη.