Γραμμένα το 2016 και, κυρίως, το 2017, είναι ποιήματα εκατό τοις εκατό σωματικά και βιωματικά, χωρίς προαπαιτούμενα και αρκετά πονεμένα αλλά και ξελογιασμένα με το παρόν, διότι έχουν κοπεί από παράλληλες ρίζες πρόσφατων αποστάσεων, αποσπάσεων, αποχαιρετισμών και απομακρύνσεων.
Η άνοιξη
Οι αγάπες
Ακάθιστος θρίαμβος
Η μνήμη
Τι νύχτες
Ακουστά
Πεταμένο σε χαντάκι
Διαιωνίζοντας
Ρέκβιεμ στη βεράντα
Σκοτάδι
Άλματα
Κρίση
Κυκεώνες αμφισβητήσεων
Παράλληλο σύμπαν
Νεροποντή ηρώων
Πρόσφυγες
Διλήμματα
Ουράνιο τόξο
Ακολουθούν σκληρές εικόνες
Ωσαννά
Ανέβηκα πιο κάτω
Ξαναδιαβάζοντας τον Μίλος
Ο πρωθυπουργός στους συμβούλους του
Εκεί έξω
Μητέρα
Παρέα καλή
Ας γράψω
Όλα
Η ζωή
Η φύση
Γράφω
Ηρεμήστε
Θετικές σκέψεις
Φεύγουμε
Δωρεές
Πριν
Πριν φύγουμε
Σε
Δεν θα ασχοληθώ
Εδώ
Αλλά
Απομακρύνετε τον κόσμο
Η πόρτα
Ομολογώ
Τα νέα
Fake it
Τις πταίει
Αλλά δεν
Επιούσια φυγή
15%
Ποίημα με τοποθέτηση προϊόντος
Οι ξένοι
Να
Όλα σταματούν
Η Τροχαία
Μα
Ο κυνηγός
Εδώ τελειώνουν
Απομακρύνομαι
Μπορεί
Παλιές συνήθειες
Αργότερα
Αιγαίο
Κηλίδα στο Σαρωνικό
Η εκκωφαντική σιωπή
Ας πούμε στον πρωθυπουργό
Σημείωση
