Ο Νάθαν είναι όλοι μας. Περιπλανώμενος στον κόσμο, αντιλαμβάνεται τον θόλο που κλείνει όπως ένα γυάλινο καπάκι τη γνώση του ανθρώπου για το περιβάλλον του, σαν το εσωτερικό ενός θεού. Το ταξίδι του είναι η ανατομία του θείου σώματος κι ο ήρωας προχωράει σαν το νυστέρι, ευαίσθητος στις πληγές που δημιουργεί, καθώς τα όργανα αυτού του σώματος είναι ο ίδιος του ο εαυτός.
