Ο πυρήνας της παρούσας μελέτης συνίσταται στη διερεύνηση της ευθύνης του βεβαρημένου, που ανακύπτει κατά την άσκηση της διαχειριστικής του αρμοδιότητας επί των συγκροτούντων την ομάδα του κληρονομικού καταπιστεύματος κληρονομιαίων περιουσιακών στοιχείων. Τα συναφώς ανακύπτοντα ζητήματα ευθύνης συνδέονται άρρηκτα αφενός με τις δυνατότητες προληπτικής άμυνας του καταπιστευματοδόχου έναντι των υπερβάσεων των ορίων της διαχειριστικής εξουσίας του βεβαρημένου και αφετέρου με τις δυνατότητες εκ των υστέρων αποκατάστασης της ήδη προκληθείσης ζημίας, ενώ παράλληλα αναδεικνύουν την ανάγκη στάθμισης των εκάστοτε εκατέρωθεν συγκρουόμενων εννόμων συμφερόντων (καταπιστευματοδόχου – βεβαρημένου και καταπιστευματοδόχου – τρίτων συναλλασσομένων). Έτσι, με εφαλτήριο τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα που διαγράφουν το εύρος της διαχειριστικής εξουσίας του βεβαρημένου, επιχειρείται μία συστηματική προσέγγιση του θεσμού του κληρονομικού καταπιστεύματος και καταβάλλεται προσπάθεια εναρμόνισης της ανάγκης προστασίας των εννόμων συμφερόντων του καταπιστευματοδόχου, η οποία διαπνέει το σύνολο των οικείων διατάξεων του Αστικού Κώδικα, με την ανάγκη διασφάλισης και έτερων εννόμων συμφερόντων και προάσπισης των αρχών της ασφάλειας των συναλλαγών και της ασφάλειας δικαίου.