Η αγωνιώδης και υπαινικτική αφήγηση του Σαµ Σέπαρντ ξεκινά µ’ έναν άνδρα στο σπίτι του, το χάραµα, ο οποίος περιστοιχισµένος από λεύκες και τα µακρινά ουρλιαχτά των κογιότ διαπλέει ήρεµα την απόσταση µεταξύ παρόντος και παρελθόντος. Σταδιακά, οι µνήµες τον κυριεύουν όλο και πιο πολύ: νοερά βλέπει τον εαυτό του σε τροχόσπιτο κινηµατογραφικού συνεργείου, το νεανικό του πρόσωπο τον κοιτάζει από έναν καθρέφτη πλαισιωµένο µε φωτάκια. Στα όνειρα και στα οράµατά του βλέπει τον νεκρό πατέρα του, βλέπει τη χαµένη Αµερική της παιδικής του ηλικίας και, πιο εµµονικά, τη νεαρή ερωµένη του πατέρα του, µε την οποία τα έµπλεξε και ο ίδιος, πυροδοτώντας έτσι µια τραγωδία που τον ακολουθεί ακόµα...
Το θεατρικό τέµπο, η ποιητική γλώσσα και το τραχύ χιούµορ αναµειγνύονται σ’ αυτόν τον συναρπαστικό στοχασµό πάνω στη φύση της εµπειρίας, έναν στοχασµό θριαµβικό και συγχρόνως αλλόκοτα ονειρικό, σπαραχτικό και αξέχαστο.

«Η πραγµατικότητα είναι υπερτιµηµένη. Αυτό που αποµένει είναι τα λόγια γραµµένα σε ένα διόραµα που ξετυλίγεται µπροστά σου, σηµάδια από σκονισµένες φωτογραφίες που ξεκολλούν από τη µνήµη, µια θρηνωδία χαµένων φωνών που πλανιούνται στις Μεγάλες Αµερικάνικες Πεδιάδες. Το "Ο άλλος µέσα του" είναι ένας άτλαντας συγχωνεύσεων, σηµαδεµένος από την µπότα εκείνου που βαδίζει ενστικτωδώς, µε ανοιχτά µάτια, στις εκτάσεις των απόκοσµων δρόµων του». Πάττι Σµιθ
«Εξαιρετικό απόσταγµα όλων των θεµάτων που σηµάδεψαν την πορεία του». Michiko Kakutani, The New York Times
«Λόγος στοχαστικός και αποχαιρετιστήριος, µε φόντο το παλλόµενο τοπίο της αµερικανικής φύσης». Library Journal
«Ατόφια η εκδοχή του Σέπαρντ για την Αµερική, µυθική και ροµαντική µε τον δικό του µεταµοντέρνο τρόπο. Ένα είδος µανιφέστου ακεραιότητας στην επιµονή του να µην προσφέρει στους αναγνώστες τις εύκολες απαντήσεις». Chicago Tribune
«Είναι εντυπωσιακό το πόσο ανάγλυφα µας δίνει ολόκληρη την πορεία του ως αφηγητή ιστοριών...» Santa Fe New Mexican