Μα τον θυσιασμένο νάνο τεχνουργό,
Περιφερόμαστε και ’μεις λαμπροί αστέρες
Και μα της μοίρας τον ουράνιο αργαλειό,
Μας χειροτόνησαν πνευματικούς πατέρες…
Εμείς με σκήπτρα αποφασίζουμε στυγνοί
Ορθή συμμόρφωση για τ’ άγρια και παιδία,
Μα επικλινείς, νεφελοβάτες και γυμνοί,
Αχνά τη νιότη μας θαρρούμε στη σιωπή,
Με έμμετρη του Τακεμίτσου Νοσταλγία…
Τι κάνουμε για να προετοιμαστούμε γι’ αυτά που θα ’ρθουνε;
