Ο δηµιουργός του παραµυθιού βάζει την φαντασία του να µπει σ’ ένα κόσµο µαγικό και µαγική ιστορία να φτιάξει, ιστορία που ενώ δεν είναι αληθινή γίνεται πιστευτή. Την φαντασία έβαλα και εγώ κι έφτιαξα αυτό το παραµύθι, µόνο που η ιστορία τούτου του παραµυθιού δεν είναι ιστορία µαγική.

Γιατί τούτο το παραµύθι είναι γραµµένο µε συνθήκες και όρους πραγµατικής ζωής και την ίδια την πραγµατική ζωή αντικατοπτρίζει µε τους αγώνες, τα πάθη και τις δοκιµασίες της.

Γιατί η ηρωίδα του παραµυθιού την αιώνια πάλη του ανθρώπου µε το πεπρωµένο του συνεχίζει και µε την στάση της µας λέει: «Δεν δέχοµαι µοιρολατρικά το πεπρωµένο µου, µα το πολεµώ κι όπου φθάσω. Δεν υποκύπτω, παλεύω, έχω χρέος να παλέψω κι αν µπορέσω το γραµµένο της µοίρας να σβήσω, κι αν δεν µπορέσω να το σβήσω να τ’ αλλάξω κι αν και τούτο δεν καταφέρω, να µπορώ να πω, προσπάθησα δεν παραδόθηκα».

Γι’ αυτό και η αξία και η δύναµη τούτου του παραµυθιού δεν κρύβεται στην αφήγησή του, µα στις διδαχές του.