Δεν μπορώ μα ούτε και θέλω να ονομαστώ ποιήτρια, γιατί είναι βαρύς τίτλος μετά απ` τους κορυφαίους προγόνους μας ποιητές και μάλιστα έναν Όμηρο. Αλλά και από τους νεότερους, τους οποίους ο χρόνος στερέωσε στο ποιητικό πάνθεον. Ταπεινή, λοιπόν, εγώ θεραπενίς της ποίησης αφού διάβασα· ασχολήθηκα και με τις μορφές Χαϊκού, Γουάκα ή Τάνκα, Σένριου, Ρέγγα (είδη ιαπωνέζικης ποίησης) και με την ποιητική μορφή της "Σχηματιστικής Ποίησης ή Καλλιγράμματα ή Καλλιγραφήματα" ή με τον νεότερο όρο "Συγκεκριμένη Ποίηση" (Abrams, m.H. (2005 [1957]). [...] (Από την έκδοση)
