Ένα κοινό τάμα στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο, θα γίνει η αφορμή για να γνωριστούν. Η ιστορία τους εξελίσσεται χρονολογικά, με βάση το ορθόδοξο συναξάρι και τους βίους των επισήμων, αλλά και των αχαρτογράφητων αγίων. Η Μπέτυ κι ο Νέστορας θα ζήσουν συμπυκνωμένα σε μια χρονιά, όλα όσα είχαν αφήσει παρακαταθήκη στο παρελθόν για τους εαυτούς τους∙ τους στεναγμούς του έρωτα και τα αδιέξοδα της αγάπης. Ξεκινούν με λαχτάρα το στήσιμο της κοινής τους ζωής, για να διαπιστώσουν σύντομα όμως, πως είναι αλυσοδεμένοι στις υποχρεώσεις και στις φροντίδες των οικείων τους. Μια σειρά από πιεστικά διλήμματα κλονίζουν τις ισορροπίες στη σχέση τους, μέχρι τη μέρα που ένας δεκαπεντάχρονος μαθητής, μια μονογονεϊκή οικογένεια κι o διευθυντής του τοπικού γυμνασίου, θα φέρουν απρόβλεπτους οιωνούς∙ τώρα θα κληθούν να δοκιμάσουν τις αντοχές τους και ν’ αναλάβουν νέους ρόλους στη ζωή τους. Παλιές αμαρτίες και άγνωστες δυνάμεις που κρύβονται στον καθένα, θα βγουν στην επιφάνεια και θα καθορίσουν το μέλλον τους.

Με φόντο μια λινή πετσέτα που τυλίγει ευλαβικά το πρόσφορο και το ιερό δίπτυχο∙ χαρτάκια με ψυχές και ονόματα προσφιλών, συγχώρια και ικεσίες για υγεία και ψυχική δύναμη και μυρωδιές από μοσχολίβανο, αγιοκέρι και λεβάντες. Λίγα ψίχουλα απ’ το αντίδωρο μιας κυριακάτικης λειτουργίας, ξεχασμένα στην τσέπη ενός παλτού. Στο “Άξιον Εστί” μιας ιεροτελεστίας, θα αναμετρηθούν το σκοτάδι με τη ζωή κι ο πέτρινος φόβος με τις αφράτες ζύμες που υγραίνονται απ’ τα μητρικά δάκρυα.

“Ας ήτανε όλες οι έγνοιες μας από ζυμάρι παιδί μου, να τις έβανα πάνω στην πλασταριά μου και με το ξυλόβεργο να τις καλόστρωνα,

 ίσαμε να γίνουν ένα δαντελένιο φύλλο... Ωραία δε θα ᾽ταν;’’