Μέσα από ένα αρχαίο κείμενο που υποτίθεται πως βρέθηκε πρόσφατα, ένας Κερκυραίος είλωτας περιγράφει τη Σπάρτη την οποία έζησε, έχοντας ως επίκεντρο τη ζωή του αφέντη του, βασιλιά Κλεομένη Α’ (520-489)

       Περιγράφονται η γκρίζα και δελφοκρατούμενη Σπάρτη, το χάος της Αθήνας κατά τη μεταβατική περίοδο από την τυραννίδα των Πεισιστρατιδών έως τη δημοκρατία του Κλεισθένη και η αρχή των Ελληνοπερσικών πολέμων. 

       Δίνονται απαντήσεις σε ερωτήματα, όπως ποια ήταν η επίσημη πολιτική της Λακεδαίμονος κατά την έναρξη των Ελληνοπερσικών πολέμων, γιατί ο βασιλιάς Κλεομένης επεξεργαζόταν συνωμοσία για να καταλύσει το πολίτευμα της πόλης του, ποιος πράγματι ήταν ο λόγος που οι Σπαρτιάτες πήγαν στη μάχη του Μαραθώνα λίγοι και καθυστερημένοι, καθώς και ποια είναι η συνεπέστερη εκδοχή για τον μυστηριώδη θάνατο του βασιλιά αυτού. Ενός βασιλιά που λοιδορήθηκε όσο κανείς, θεωρώντας τον εαυτό του ως τον τελευταίο κι ευρισκόμενο εν αμύνη βασιλέα των Ελλήνων, τον Αγαμέμνονα.      

       Το κείμενο, που αρχίζει από την εποχή του ισο-λυκούργειου νομοθέτη των Σπαρτιατών, Χίλωνα, και τελειώνει όταν ο Λεωνίδας κατευθύνεται στις Θερμοπύλες, αλλάζει πολλά από τα ιστορικά δεδομένα όπως τα γνωρίζουμε σήμερα.