Σ` ερωτεύτηκα μέσα από μια φωτιά, τόσο ισχυρή, που στο φιλί παρέδωσα κάθε ίχνος ορίων, κάθε ορίζουσα, κάθε επίταξη, επιταγή ή λύτρωση. Τόσα όνειρα παρέμεναν ανεκπλήρωτα κι εγώ σαρκωνόμουν και μορφωνόμουν προς το εσώτερο, ίδιος μεγάλος ερωτικός, προς το παν το δικό σου. Σ` ερωτευόμουν στη σκέψη την αναπότρεπτη, στα φεγγίσματα, που ανακάλυπτα τις μέρες. Σ` ερωτευόμουν για την ακαριαία συσπείρωση του δικαίου στον καυτό ήλιο, που συναντούσα στα γκρεμισμένα, από καιρό κι ανθρώπους, κάστρα. Σ` ερωτευόμουν πάντα μια μέρα πριν φανείς στα μάτια μου και σ` ερωτευόμουν στο απαρηγόρητα τρυφερό γιασεμί, που ανήκει πάντα στις μακρόπνοες νύχτες και στο πλέγμα του αδιάβατου.