Το ζήτημα της εισαγωγής των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση συνδέεται άμεσα με τη λειτουργία του φροντιστηρίου. Εδώ και δεκαετίες το κέντρο βάρους της προετοιμασίας των μαθητών για τις εισαγωγικές εξετάσεις μετατοπίζεται από τη σχολική μονάδα στο φροντιστήριο. Η εδραίωση στη συνείδηση των μαθητών και των γονιών της αναγκαιότητας του τελευταίου ως του σημαντικότερου παράγοντα προετοιμασίας για τις πανελλαδικές εξετάσεις είναι τόσο έντονη, ώστε θέτει στο περιθώριο το σχολείο που αποτελεί τον κύριο πολιτειακό θεσμό της κοινωνικοποίησης, της εκπαίδευσης και της μόρφωσης των νέων. Στο παρόν βιβλίο διερευνώνται οι απόψεις των εκπαιδευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αναφορικά με τους λόγους που ωθούν τους μαθητές στην Ελλάδα να παρακολουθούν φροντιστήριο, τους λόγους για τους οποίους η επίσημη πολιτεία δεν έχει καταφέρει να περιορίσει το φαινόμενο παρά τις επανειλημμένες εξαγγελίες της, καθώς και τους τρόπους με τους οποίους θα ήταν ίσως εφικτό το φροντιστήριο να πάψει να θεωρείται απαραίτητο από γονείς και μαθητές. Οι συμμετέχοντες εκπαιδευτικοί εκτίμησαν ότι η κατάσταση ίσως θα μπορούσε να αναστραφεί με μία ουσιαστική μεταρρύθμιση στο σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που θα αποσυνδέει το λύκειο από τις πανελλήνιες εξετάσεις.