Το πα­ρόν βι­βλί­ο α­να­φέ­ρε­ται στα τα­ραγ­μέ­να χρό­νια που έ­ζη­σε η Βυ­ζα­ντι­νή αυ­το­κρα­το­ρί­α με­τά τον θά­νατο του Βα­σι­λεί­ου Β΄ του Βουλ­γα­ρο­κτό­νου ώς και την Α΄ Σταυ­ρο­φο­ρί­α. Το κο­ρυφαί­ο γε­γο­νός για τη γη­ραιά αυ­το­κρα­το­ρί­α αυ­τή την πε­ρί­ο­δο ή­ταν η μά­χη του Μα­ντζι­κέρ­τ, κα­θώς η μά­χη αυ­τή έ­μελ­λε να εί­ναι η αρ­χή του τέ­λους της πα­ρουσί­ας της στον χώ­ρο της Μι­κράς Α­σί­ας και κατ’ ε­πέ­κτα­σιν της ί­διας της αυ­τοκρα­το­ρί­ας, α­φού η Μι­κρά Α­σί­α ή­ταν η πιο πλού­σια και η βα­σι­κή πε­ριο­χή στρατο­λό­γη­σης αν­δρών για τον στρα­τό της αυ­το­κρα­το­ρί­ας. Η μά­χη αυ­τή ά­νοι­ξε την πόρ­τα στους τό­τε Τούρ­κους νο­μά­δες να ε­γκα­τα­στα­θούν στη Μι­κρά Α­σί­α, και από τό­τε μέ­χρι σή­με­ρα αυ­τοί εί­ναι ο κύ­ριος α­ντί­πα­λος των Ελ­λή­νων. Ε­πο­μέ­νως, μέ­χρι σή­με­ρα ο ελ­λη­νι­σμός βιώ­νει τις συ­νέ­πειες της μά­χης αυ­τής.

Η μά­χη του Μα­ντζι­κέρ­τ έ­γι­νε στις 26 Αυ­γούστου 1071 και, ό­πως α­πο­δει­κνύ­ει το πα­ρόν βι­βλί­ο, ε­άν η τό­τε πο­λι­τι­κή η­γε­σί­α ή­ταν ι­κα­νή και λι­γό­τε­ρο κο­ντό­φθαλ­μη, η ήτ­τα αυ­τή θα ή­ταν ό­πως και τό­σες άλ­λες που εί­χε γνω­ρί­σει στο πε­δί­ο της μά­χης η Βυ­ζα­ντι­νή αυ­το­κρα­το­ρί­α, αλ­λά είχε κα­τα­φέ­ρει να ξε­πε­ρά­σει.