Η Κερένια Κούκλα του Κωνσταντίνου Χρηστοµάνου πρωτοδηµοσιεύτηκε το 1908 στην εφηµερίδα Νέον Άστυ, σε συνέχειες και εκδόθηκε το 1911, µετά το θάνατο του συγγραφέα. Χαρακτηρίστηκε από τον ίδιο «αθηναϊκό µυθιστόρηµα» και από τους κριτικούς «ποιητική πεζογραφία» ή ρεαλιστικό μυθιστόρημα, στο οποίο «δίνεται η ζωή φτωχών βιοπαλαιστών». Όπως είναι γνωστό ο συγγραφέας θεωρείται από τους κυριότερους εκπροσώπους του αισθητισµού στην Ελλάδα. Αυτός ο «εστέτ και ωραιολόγος» στην Εισαγωγή της Κερένιας κούκλας αναγγέλλει τις αρχές πάνω στις οποίες χτίζει το έργο του: «Εσείς που θα διαβάσετε αυτή την ιστορία θα σκεφθείτε ίσως πως µε περισσότερην υποταγή κ’ ευγνωµοσύνη πρέπει να ζήσοµε τη θλίψη της ζωής που µας έδωσε η Μοίρα. Αχ,»