Όσο κι αν ο ελληνικός στρατός είχε πάρει “φαλάγγι” τις ιταλικές μεραρχίες με τις πομπώδεις ονομασίες - “Λύκοι της Τοσκάνης”, “Κένταυροι” και άλλα παρόμοια- οι σιδερόφραχτες μεραρχίες των Γερμανών, οι οποίες έρχονταν για να περισώσουν ό,τι είχε απομείνει από το γόητρο του Ντούτσε, ήταν αδύνατον να αναχαιτιστούν παρά τον ηρωισμό και την ανδρεία που είχαν επιδείξει οι Έλληνες στρατιώτες. Γι’ αυτό και υποχώρησαν. Έτσι, η χώρα βρέθηκε υπό γερμανική κατοχή.
    Πολλοί πατριώτες εντάχθηκαν σε αντιστασιακές ομάδες. Άλλες δρούσαν ψηλά στα βουνά και άλλες στις πόλεις.
    Το ίδιο έκανε και ο Άλκης. Και πώς θα μπορούσε να κάνει αλλιώς, όταν λίγο καιρό πριν πήγε να καταταγεί εθελοντής για να πολεμήσει;