Ο Αρραμπάλ συγκεντρώνει, με τον ζήλο του συλλέκτη, τα στιγμιότυπα εκείνα τα οποία ενισχύουν ένα εξέχον περιστατικό, που ενδιαφέρει στην υπόθεση της παραγωγής θεατρικού νοήματος. Έτσι, το παράδοξο διαπερνά συχνότατα το έργο του για να εξυμνήσει την αντιπαράθεση μεταξύ κορυφαίων προσώπων και θεματικών καταστάσεων. Οι διαθέσεις ορίζονται μέσα σε αντιτιθέμενα πεδία ηθικής υπεροχής, όπου το νόημα των πραγμάτων διχάζεται και δημιουργεί συγκεκριμένη συμπεριφορά
