ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΙΩΠΗ

Στα στενά της ανέχειας

γνέφει η θάλασσα σε ξεχασμένες οπτασίες,

του Άτλαντα τα χέρια

κρυφά βαστούν της γης το χώμα

κι η φθινοπωρινή βροχή μοσχοβολά,

λέξεις σε θαρραλέα κατάστιχα

ταξιδεύουν με τον άνεμο,

τον τόνο δίνουν μαέστροι

ηγήτορες βημάτων στιβαρών.

Βοριάς φουσκώνει νεαρά ιστία,

ανθίζουν ποντισμένα χρόνια

κρυμμένα στις ρωγμές της άνοιξης,

αμεριμνησίας μονοπάτια

παίρνουν την όψη ξεχασμένου χειμώνα,

του ουρανού το αίμα γίνεται

διώκτης των θυτών.

Χορός ελπίδων στήνεται μέσα σε φωταψίες,

φωτίζεται η σιωπή

κι ο ποιητής νυχθημερόν

με έργα ηλιοδοτεί το διάφανο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Γεννήθηκα στο χωριό Κάινα, στα Χανιά της Κρήτης το έτος 1948. Μετά το πτυχίο στο Φυσικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, έφυγα για την τότε Δυτική Γερμανία όπου τέλειωσα τη διδακτορική διατριβή μου στο Πανεπιστήμιο του Goettingen. Στη συνέχεια εργάστηκα ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Max Planck για Ρευστομηχανική. Μετά την στρατιωτική θητεία εργάστηκα ως επιμελητής στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ. Παραιτήθηκα από τη θέση Αναπληρωτή Καθηγητή στο ίδιο τμήμα το έτος 2014. Η ποίηση μου άρεσε από μικρή ηλικία. Στα φοιτητικά μου χρόνια διάβαζα συστηματικά ποίηση. Μετά τον πρόωρο θάνατο του αδελφού μου, βρήκα καταφύγιο στη γραφή των σκέψεών μου σε ποιητική μορφή. Με τον καιρό διαπίστωσα πως αυτή η αποτύπωση πάνω στο χαρτί δίνει στη σκέψη φτερά να πετά ελεύθερα, να μεταφέρει ελπίδες, βάσανα και χαρές. Τον τελευταίο καιρό με την προτροπή φίλων αλλά και ανθρώπων που ασχολούνται με την ποίηση, αποφάσισα να κάνω το πρώτο δειλό εκδοτικό βήμα.