Πήγε ως την άκρη του παλατιού του και κοίταξε κάτω.

Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι τα παιδιά του τού είχαν φερθεί έτσι. Τους είχε δώσει τα πάντα. Τους είχε δώσει τόσα, ώστε να ζουν κι εκείνοι σαν μικροί θεοί.

Ο Προμηθέας ακόμη βρισκόταν στα βουνά αλυσοδεμένος για το λάθος που έκανε! Τους έδωσε τη φωτιά για να αντισταθμίσει το λάθος του. Τους έστειλε την Άρτεμη για να τους μάθει να κυνηγούν και όταν αυτό δεν ήταν αρκετό, έστειλε τη Δήμητρα να τους μάθει να καλλιεργούν τη γη! Να μην ζούνε μόνο συλλέγοντας την τροφή τους. Τους έστειλε τον Απόλλωνα, το Διόνυσο, τις Μούσες για να βάλουν χρώμα στη ζωή τους. Έστειλε ακόμη και τον γιο του να πολεμήσει οποιοδήποτε μόρφωμα τεράτων είχε απομείνει στη Γη μετά την Τιτανομαχία. Μέχρι και την Ευρώπη έκλεψε για να τους φτιάξει μια χώρα μαγική.

Γύρισε πάλι στο θρόνο του, έκατσε και αμέσως πετάχτηκε πάλι πάνω, μια σπίθα περπάτησε στα γένια του, σήκωσε το κεφάλι του και ούρλιαξε με μανία!