«Τους γνωρίζω από τότε που ήταν παιδιά και τρέχανε ιδρωμένα στα δασύλλια της Μίεζας παίζοντας πόλεμο με ψεύτικα όπλα», αναπόλησε ο Μέμνων. «Πολλά δειλινά μετά το εξαντλητικό πρόγραμμα των μαθημάτων τους, το σκάγανε κι έρχονταν σε μένα. Τους έβαζα να μου απαγγέλλουν στίχους από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.
