Το σενάριο της ταινίας του Λουί Μαλ γράφτηκε σε συνεργασία με τον Πατρίκ Μοντιανό. Τον Ιούνιο του 1944, στη Νοτιοδυτική Γαλλία, ένα δεκαοκτάχρονο χωριατόπαιδο θα μοιραστεί διαδοχικά τη ζωή μιας ομάδας Γάλλων συνεργατών των Γερμανών που δουλεύουν για την Γκεστάπο και, στη συνέχεια, την παράξενη οικογενειακή ζωή ενός Εβραίου ράφτη από το Παρίσι. Περισσότερο από απεικόνιση της Γαλλίας κατά την περίοδο της Κατοχής, είναι η ιστορία ενός αγοριού ο οποίος, μέσα στην αφέλειά του, αδυνατεί να διακρίνει το καλό από το κακό και με τη λαχτάρα του για ζωή πέρα από κάθε ιδεολογία, θα μπορούσε να είναι ένας σημερινός νέος.
* * *
Ο Λουί Μαλ γεννήθηκε το 1932 στο Thumeries της Γαλλίας και πέθανε το 1995 στις ΗΠΑ. Σπούδασε στη σχολή κινηματογράφου IDHEC. Από τους σημαντικότερους γάλλους σκηνοθέτες, δεν εντάχθηκε στη Nouvelle Vague, αλλά προσπάθησε με το έργο του να καταστήσει προσιτό τον ποιοτικό κινηματογράφο σε ένα ευρύτερο κοινό.
Στη φιλμογραφία του περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων και οι ταινίες:
Ασανσέρ για δολοφόνους, Οι εραστές, Η Ζαζί στο μετρό, Η φλόγα που τρεμοσβήνει, Το φύσημα της καρδιάς, Η κουκλίτσα της Νέας Ορλεάνης, Ατλάντικ Σίτυ, Αντίο παιδιά, Ο Μιλού το Μάη, Μοιραίο πάθος, Ο Βάνια στο Μπρόντγουεϊ.
Η ταινία του Επώνυμο Λακόμπ, όνομα Λυσιέν (ελληνικός τίτλος), που το σενάριό της έγραψε μαζί με τον Πατρίκ Μοντιανό, θεωρείται από μερίδα της κριτικής ως το κορυφαίο έργο του.
* * *
Ο Πατρίκ Μοντιανό, Νόμπελ Λογοτεχνίας 2014, είναι ο δέκατος πέμπτος Γάλλος που τιμήθηκε με το ίδιο βραβείο. Αναγγέλλοντας τη βράβευσή του, η Σουηδική Ακαδημία αναφέρθηκε στην «τέχνη της μνήμης, χάρη στην οποία ο συγγραφέας ζωντάνεψε τις πιο ανεπαίσθητες ανθρώπινες ιστορίες κι έφερε στο φως τη ζωή στην Κατοχή».
Γεννήθηκε το 1945 σε προάστιο του Παρισιού. Από την πλευρά του πατέρα του, ο οποίος ήταν γόνος γνωστής θεσσαλονικιώτικης οικογένειας, έχει εβραϊκή καταγωγή, ενώ από την πλευρά της μητέρας του έχει βελγικές ρίζες. Σπούδασε στο Lycée Henri-IV στο Παρίσι, όπου δίδασκε ο Ραιμόν Κενώ, ένας συγγραφέας που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή του. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με το γράψιμο από το 1967. Έχει τιμηθεί με το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας το 1972, με το βραβείο Goncourt το 1976, με το βραβείο του Ιδρύματος Pierre de Monaco το 1984, με το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας Paul Morand για το σύνολο του έργου του το 2000.
Στα ελληνικά, κυκλοφορούν τα βιβλία του: Η μικρή Μπιζού (Πόλις),Ήταν όλοι τους τόσο καλά παιδιά (Πόλις), Νυχτερινό
ατύχημα (Πόλις), Στο cafe της χαμένης νιότης (Πόλις), Για να μη χάνεσαι στη γειτονιά (Πόλις), Οδός σκοτεινών μαγαζιών (Κέδρος), Κυριακές του Αυγούστου (Καστανιώτης), Ντόρα Μπρούντερ (Πατάκης), Η χαμένη γειτονιά (Χατζηνικολή), Άνθη ερειπίων (Οδυσσέας), και Η βίλα της θλίψης (Λιβάνης). Από τις εκδόσεις Πόλις ετοιμάζεται επίσης το Un pedigree.
Έχει γράψει και το σενάριο για την ταινία του Ζαν-Πωλ Ραπενώ Γοητευτικοί ταξιδιώτες.
