[…]
Ανοίγω διάπλατα, να υποδεχτώ την ευτυχία κραυγάζοντας∙
ακούω τη σημαία του γρασιδιού να ψέλνεται απ’ τον άνεμο∙
ακούω το άροτρο της μέρας που περνά∙
ακούω την πολυέλεη ανάσα του δραγάτη
που για τους κλέφτες τ’ αμπέλια του φυλά∙
ακούω ασπίδες να με σώζουν απ’ αυτούς
που από μένα μ’ εμένα προστατεύονται∙
[…]
