...Κι αν με ρωτήσουν κάποτε,
τι γράφω και πώς νιώθω,
εγώ δεν ξέρω να τους πω.
Σίγουρος είμαι μοναχά
χωρίς αυτό, αδύνατο να ζήσω.
Το ξέρω πως φορές
δεν με καταλαβαίνουν,
το ’χει αυτό η μοίρα μου.
Μα, αν τους αγγίξουν την καρδιά
τα λόγια που διαβάζουν,
σίγουροι είναι πως γι’ αυτούς
εγώ γραμμένα τα ’χω.
Aπόσπασμα από το ποίημα της σελ. 50
«ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ»
