Σ’ έναν ταραγμένο κόσμο που διαμορφώνει άποψη από επίπεδες αναλύσεις και στοχευμένους σχολιασμούς, είναι χρήσιμη η μελέτη ενός βιβλίου το οποίο απαντά μέσα από μια σφαιρική, πολυεπίπεδη και ψύχραιμη προσέγγιση στο βασικό ερώτημα που ταλανίζει όλους μας τα τελευταία χρόνια: πώς έφτασε μια ευημερούσα χώρα όπως η Ελλάδα να «γυρίσει ανάποδα»; Πώς κατέληξε στη σημερινή τραγική κατάσταση και στη διεθνή της διαπόμπευση;

            Το βιβλίο αυτό απορρίπτει τις αποστροφικές αναλύσεις στις οποίες είναι εγκλωβισμένοι οι λαοί, τροφοδοτούμενοι συστηματικά από απαρασάλευτες «βεβαιότητες», από θεωρίες «μονοδρόμων», καθώς και από κατασκευασμένες αλήθειες που ναρκώνουν τους πολίτες και οδηγούν τις κοινωνίες σε τύφλωση και αποπροσανατολισμό. Θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς τολμηρό και ειλικρινές μανιφέστο που απαντάει «έξω από τα δόντια» σε μεγάλα και μικρά ερωτήματα, όπως π.χ., τι είναι η σημερινή κρίση; Είναι τελεολογική και νομοτελειακή; Αποτελεί καθαρά ελληνικό φαινόμενο ή είναι συστημική και παγκόσμια; Οι γενεσιουργές της αιτίες εκκολάφθηκαν πρόσφατα ή ανατρέχουν στη διαχρονικά ευάλωτη ελληνική κοινωνία; Οι συνταγές που χορηγήθηκαν για την αντιμετώπισή της ήταν οι κατάλληλες ή θα έπρεπε να υπάρξει ένας άλλος, εναλλακτικός δρόμος; Και επίσης: ποιες οι ευθύνες της ελληνικής πολιτικής, των ελίτ μας, αλλά και του ίδιου του λαού μας; Και τελικά: υπάρχει διέξοδος; Και ποια και πώς;

Το κείμενο αυτό απευθύνεται στο λογικό του αναγνώστη και όχι στο θυμικό του, ενώ ένας έντονος σκεπτικισμός διατρέχει τις σελίδες του. Παρόλα αυτά η γλώσσα του είναι διαπεραστική σαν «ξίφος» και δεν χαρίζεται σε κανέναν. Ένα από τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποιεί είναι η ιστορική γνώση μέσα από την οποία επιχειρεί να ανιχνεύσει την πραγματική αλήθεια.

Το βιβλίο αυτό γράφτηκε από έναν έμπειρο πολιτικό του «μεσαίου χώρου» ο οποίος ωθήθηκε στη συγγραφή του, εκτελώντας μια εσωτερική προσταγή: «Αν κάποιος δεν θέλει να του φορτώσουν τον φόνο, θα πρέπει ο ίδιος να βρει τον δολοφόνο». Γιατί σήμερα όποιος «φόνος» γίνει στη «γειτονιά», υπεύθυνος θεωρείται αυτός που ζει γύρω!

Ο Σωτήρης Χατζηγάκης ανήκει στον «μεσαίο» κεντροδεξιό χώρο, τον οποίο υπηρετεί με συνέπεια από το 1974, ως εκλεγμένος βουλευτής, για πάνω από 35 χρόνια. Διετέλεσε επτά φορές υπουργός σε καίρια υπουργεία (Γεωργίας, Εθνικής Οικονομίας, Εργασίας, Εμπορίου, Δικαιοσύνης) στις κυβερνήσεις Τζαννή Τζανετάκη, Κώστα Μητσοτάκη και Κώστα Καραμανλή. Στην περίοδο 2004-2007 εκλέχθηκε Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και διετέλεσε Πρόεδρος της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, ιδιότητα με την οποία συμμετείχε στη Διάσκεψη των Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων των Κοινοβουλίων των κρατών μελών της Ε.Ε.. Συμμετείχε σε συνεδριάσεις διεθνών και ευρωπαϊκών οργανισμών, όπως η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ, αλλά και σε διεθνή συνέδρια και σε μεικτές κοινοβουλευτικές αποστολές. Είχε πάντοτε ανεξάρτητη φωνή και δεν έπαψε ποτέ να διακηρύττει τις απόψεις του ελεύθερα. Συγγραφέας 16 βιβλίων, μελετών και δοκιμίων πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού περιεχομένου και πληθώρας άρθρων σε έγκριτες εφημερίδες και περιοδικά.

Οι τίτλοι των κυριοτέρων βιβλίων του είναι:

Ιδεολογία του μεσαίου χώρου, Κοινωνικός φιλελευθερισμός (αυτοέκδοση), Χωρίς συμβιβασμούς (Λαβύρινθος), Ώρα μηδέν για τους έλληνες αγρότες (Ινστιτούτο ΔημοκρατίαςΚωνσταντίνος Καραμανλής)και από τις εκδόσεις Καστανιώτη: Ανατροπή, Η ελληνική ταυτότητα στη Νέα Τάξη, Ψήγματα γνώσης και σοφίας, Ευρώπη και παγκοσμιοποίηση, (δίτομο), Το πρόσωπο του σημερινού κόσμου και με τον γιο του Μιχάλη (Μικέλη) το βιβλίο Κίνα 1978-2008 – η αναγέννηση του δράκου.

Είναι παντρεμένος με τη Μιρέλλα Βαφειάδη, έχει δύο γιούς, τον Μιχάλη (Μικέλη) και τον Νικηφόρο-Σπύρο.