… τη δόξα ποιός την είδε, πού γυρνά;
«Σκορπά στην Πίνδο δάφνες και γελά!»
… γίνε σπινθήρας της βροντής,
κι άστραψε πάλι κεραυνούς στα ουράνια!
«Η ζωή µικρό καράβι της σιωπής,
στο τιµόνι πάντα κάποιος πειρατής,
και η θάλασσα τραγούδι και χορός,
άλλο θες, κι αλλού σε πάει ο ρυθµός!»
«Να ’ταν η αγάπη ένα ρόδο του χειµώνα,
το κάθε πέταλο ένα κέντηµα στο χώµα,
θα ταν θυσία και βωµός στον Παρθενώνα
και µια κολώνα από φως, σ’ουράνιο δώµα!»
