Δεύτερο μισό της δεκαετίας του ΄60. Κομοτηνή και Θεσσαλονίκη. Δυο πόλεις, αφετηρίες και προορισμοί. Ένα μεγάλο ταξίδι που κράτησε έξι χρόνια. Φοιτητικές ιστορίες και εύθυμες – όπως τις βλέπουμε σήμερα – περιπέτειες μιας νεανικής παρέας.
Και η ατμόσφαιρα μιας εποχής όπως την ζήσαμε τότε, στην Θεσσαλονίκη και στην Κομοτηνή.
Ένας καθρέφτης της φοιτητικής ζωής στην Θεσσαλονίκη, όπως την έζησαν χιλιάδες παιδιά από την Ελληνική επαρχία, και που ήταν ιδιαίτερη, μια και η φοιτητική ζωή στην Αθήνα ήταν εντελώς διαφορετική.
Με τα χρόνια που πέρασαν, η μνήμη γίνεται επιλεκτική. Τονίζονται ίσως περισσότερο γεγονότα που πλήγωσαν και ενόχλησαν, ενώ εξωραίζονται και παρουσιάζονται γοητευτικότερα από αυτό που ήταν, αυτά που μας διασκέδασαν κάποτε.
Οι πόλεις έχουν αλλάξει, υποκύπτοντας στην λαίλαπα της αντιπαροχής, οι γειτονιές που ζούσαμε έχουν αλλοιωθεί, ενώ οι περισσότεροι από εκείνους τους υπέροχους κινηματογράφους όπου ζούσαμε το όνειρο, δεν υπάρχουν πια. Πολλοί από τους συμφοιτητές μας έχουν διαπρέψει στον επαγγελματικό  στίβο, ενώ οι περισσότεροι από τους καθηγητές μας έχουν περάσει πια με το έργο τους στον χώρο του θρύλου. Πολλά πρόσωπα αγαπημένα που αναφέρονται σε αυτές τις ιστορίες, έχουν φύγει από την ζωή, η θύμησή τους όμως, παραμένει ζωντανή στα βάθη της ψυχής μας.
Όπως ζωντανή, υπάρχει κάπου στις καρδιές μας, εκείνη η Θεσσαλονίκη, που μας δέχτηκε τότε και μας αγκάλιασε με πολλή αγάπη, ώστε να μπορέσουμε να ζήσουμε τα μικρά όνειρά μας και να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα.