Αντι να διαπλεύσει πρόσω τη ζήση του, ο συγγραφέας αναπλέει τα μυθιστορήματά του, παρενθέτοντας επιλεγμένα απομνημονεύματα ενσωματωμένα στη μία και αδιαίρετη μυθοπραγματικότητα της μυθοπλασμένης και της πραγματικής ζωής του, αναζητώντας στη δεύτερη τον λόγο της πρώτης, για να την καταλάβει στο σύνολό της και όχι απλώς να την αναθυμηθεί.
