Σ’ αγγίζω κι εδώ!
Παρακαλώ ας θυµάµαι…
Το δωµάτιο όλο κι αιωρείται
κι οι µελωδίες το βάφουν µε κάτι χρώµατα πρωτάκουστα.
Γυναίκες που βρέθηκαν ξανά εδώ γελούν βουρκωµένες
Παρακαλώ, ας θυµούνται…
Κι όταν στο σώµα µου τ’ αληθινό αναπόφευκτα επιστρέψω,
κι αφεθώ σ’ ό,τι η σκόνη µου ‘χει ορίσει για τα ταξίδια τα ερχόµενα,
παρακαλώ, άσε µε µόνο τη θύµηση να πάρω µαζί µου!
